Islak eller

Nedense

Evet, nedense..

Yağmurlu günlerde çınlar kulaklarım.

Bir çok kez yalnız kaldım.

Ağladım.

Hep o günü hatırlarım.


Haberinin geldiğinin ilk gecesiydi o gece

Sessiz ve ürkek gece karanlığının geç vaktiydi.

O vakit

Kızıl bir yağmur yağıyorduki gök yüzünden

Garip

Garip bir Med Cezir vardı içimde

Aman Allah ım!!..

Aman Allah ım!!..

Neydi

Israrla yağan bu yağmurun sırrı neydi

Belki

Belki kurşun yağmuruydu.

Yüreğimi

Taa.. yüreğimi parçalıyordu sanki..


Kara haber

Yalan değil maalesef gerçekti..

Yıkıldım..

Gözlerimle bir ışık aradım.

Başımı avuçlarıma yasladım.

Ağlamaya çalıştım.

Ama nafile..

Beni teselli edecek gözyaşlarım imdadıma gelmedi bile.


Bir an

Evet bir an..

Issız bucaksız dağlardayım.

Gecenin kolu kanadı düşmüş

Her yer karanlığa bürünmüş

Bir tek..

Bir tek hilalim kalmıştı

Oda sönmüş..

Yıldızlar yok olmuştu gökyüzünden

Ölüm dediğimiz şey, ölüm dediğimiz şey

En sevdiğim varlığı aldı gitti elimden

Aldı gitti elimden..


Önceki Sayfa

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bu gün Haziran'ın on beşi

Artık nerde bir yıldız kaydığını görsem hep gözlerimi kapatırım

Elif dedim Be dedim