Mizahın dip yaptığı an!
Diyorum ya mizah yazmak için düşünmeye gerek yok diye. İşte sizlere onlardan biri daha... Ben çocukken rahmetli babam bir yere çabuk gidip gelmem için beni gönderdiğinde hep “ Ulaa.. uşak, ahaa baag haburaya tügüreyrum, tügürüğüm gurumadan az zamanda ha burada olacagsun, ona göre goşa goşa git, gel, yoksa garışmam “ derdi. Rahmetliden çok korkardım. Tükürüğü kurumasın diye gönderdiği yere dur durak vermeden bir nefeste gidip gelir, her seferinde daha rahmetlinin yanına bile gitmeden ilk önce tükürüğün başına gelir, kontrolü yapıp “ Ohhh bee daha kurumamış” der sonra “ Baba tükürüğe baktım daha kurumamış, bütün işleride hallettim” deyip, rahmetliden alacağım kuru bir aferinle işi halleder, gözüne girmeye çalışırdım.. Bugün.. O babanın oğluyum ya:) Acil olan dünden kalan işlerin bitmesi için Mustafa'yı çağırıyom. - Buyur abi. - Mustafa bu bankaya yatacak, bu malzeme filancıya gidecek, şunuda şu adrese götürecen, ordanda bunu alcan bir nefeste bu işleri bitirip hemen gidip, gelecen. O